Postanowiłam stworzyć nową kategorię na moim blogu, pisać o miejscach, niedaleko, których mieszkam, a mieszkam w Ogrodzie Anglii, czyli w hrabstwie Kent, gdzie dużo się dzieje, a jeszcze więcej się wydarzyło w historii państwa. Nie tak dawno temu pisałam o ruinach zamku w Rochester (zamek w Rochester). O samym miasteczku napiszę niedługo, jednak dzisiaj chciałabym opowiedzieć wam o pięknej chrześcijańskiej świątyni, królującej w tym miejscu od 604 roku. Początki katedry związane są ściśle z początkami chrześcijaństwa w Anglii. Pierwszym budowniczym był biskup Justus, Włoch, który przybył tutaj na zlecenie papieża Grzegorza Wielkiego, w drugiej misjonarskiej misji mającej na celu nawracanie pogańskich Anglo-Sasów na chrześcijaństwo. Od tamtego czasu ta saksońska budowla przechodziła wiele architektonicznych transformacji. Pierwsza prostokątna bryła katedry już praktycznie nie istnieje, jedynie zaznaczenia na podłodze świątyni i na drodze na zewnątrz budynku świadczą o jej rozmiarach. Prace nad obecnym budynkiem rozpoczął w 1080 roku bisku Gudgulf, przybyły do Anglii wraz ze zwycięskim Wilhelmem. W świątyni koegzystują ze sobą elementy normańskie i gotyckie. Normańskie (tak się tutaj nazywa styl romański) elementy można znaleźć w nawie głównej, krypcie i sama fasada jest pięknym przykładem romańskiej sztuki dekoracyjnej.

W 13 wieku katedra stała się popularnym miejscem pielgrzymkowym, po śmierci Wilhelma z Perth, szkockiego piekarza, bardzo oddanego Bogu, który porzucił swój fach by wyruszyć na pielgrzymki do świętych miejsc. Świętobliwy był w drodze do Cantenbury, gdy zatrzymał się w karczmie w Rochester na noc. Niestety tutaj został zaatakowany i zabity uderzeniem w głowę. Znalazła go jakaś szalona kobieta, która uplotła wianki z kwiatów i złożyła jeden na jego, a drugi na swojej skroni. To przyczyniło się do wyleczenia jej z szaleństwa. Pobiegła do tutejszych mnichów i opowiedziała im, co się stało, a oni złożyli ciało w katedrze, gdzie podobno przyczyniło się do innych cudów. Wilhelm został pierwszym świętym Rochester i do dzisiaj można kroczyć, wytartymi już od kolan tzw. stopniami pielgrzyma.

W 1215 roku katedra została zdobyta i zbezczeszczona przez zwolenników króla Jana w tzw. pierwszej wojnie baronów, którzy walczyli z królem o podpisanie słynnej Magna Carta, która ograniczała władzę króla i dawała panom wielkie przywileje i wolności.

Kolejne wieki przyniosły spore przebudowy w katedrze, która nabrała bardziej gotyckich kształtów, między innymi zamontowano imponujące okno w zachodniej fasadzie. W 1490 roku wybudowano obecny chór z mniejszej kaplicy Naszej Pani, jako ostatni już dodatek do istniejącej świątyni. Podczas reformacji katedra została przemieniona na świątynię anglikańską, a podczas rewolucji Cromwella katedra ponownie została splądrowana. Prace restauracyjne z końca 19 wieku przywróciły katedrze dawną chwałe.

Wstęp do katedry jest za darmo, często można tam spotkać wolontariuszy rozdających ulotki i udzielających informacji o katedrze.