Znowu wspominam: Riwiera Francuska! Jedno z piękniejszych miejsc, jakie odwiedziliśmy w październiku 2000 roku. Pewnie wiecie, że jest to wybrzeże Morza Śródziemnego od miejscowości Cassis, na wschód od Marsylii, aż po granicę włoską. Turkusowo – szmaragdowe niebo, kolor wody, nie bez powodu zwany lazurowym, czerwone skały i białe miasteczka ułożyły się w niepowtarzalny krajobraz, […]Read Post ›
Pewnego zimowego dnia 2000 roku, moja siostra zapytała : -Co robi tokarka Sony w łazience. Dobre pytanie, pomyślałam- nie przypominam sobie bym ostatnio używała tokarki w łazience, ale może Maciej? Pobiegłam do łazienki i rozejrzałam się dookoła, a tu ani widu ani słychu tokarki.(Nie miałam wtedy pojęcia jak wygląda tokarka, ani jakie ma rozmiary) Zawołałam Bożenkę […]Read Post ›
Wrzesień 2000 W końcu odebraliśmy nasz zastępczy samochód, citroena Grand Picasso, pamiętam go jak dziś, wygodny, przestronny, ale za to z małym silnikiem, który kilkakrotnie odczuliśmy jeżdżąc drogami w Pirenejach, czy na Przedalpiu. Pożegnaliśmy się z Magdą i pojechaliśmy, chcieliśmy jak najszybciej opuścić pechowe miasto. Barcelona, mimo swej urody zostawiła po sobie gorzki posmak. Nie […]Read Post ›
Wrzesień 2000 Wreszcie prawdziwe wakacje, w końcu pojechaliśmy. Plan ułożyłam skrupulatnie dzień po dniu, prawie godzina po godzinie. Mieliśmy poleciec do Barcelony, spotkać się z moją kochaną przyjaciółką, którą tutaj przywiały szaleńcze wiatry, spędzić z nią weekend, potem wynająć samochód, i po odwiedzeniu Daliego w Figueres, mieliśmy ruszyć szlakiem katarów aż do Prowansji i Lazurowego […]Read Post ›
Brzydko mówiąc trochę zamulam z alfabetem. Czasu brakuje. Święta się zbliżają. Czerwiec – sierpień 2000 roku Ostatni wpis skończyłam na czerwcu 2000 roku, gdy dostałam pracę w Pret i od tej pory zrobiło się jakby normalniej, a już na pewno stabilniej. Czy zaczęłam wracać do siebie? Moje notatki sprzed 15 lat temu przeczą, masa wpisów […]Read Post ›
Podejrzewam, że każdy, kto kiedykolwiek był w Londynie kojarzy rozsianą po całym mieście sieć coffee –shop’ów z czerwonym logiem Pret a Manger. Jak grzyby po deszczu, te bary kanapkowe można spotkać na każdej ulicy. W czerwcu 2000 roku było ich trochę mniej niż teraz i kojarzyły się nam z nieosiągalną kraina, mlekiem i miodem płynącą. […]Read Post ›
Pobyt w Polsce przyniósł kolejne refleksje, o kruchości ludzkiego życia i o tym jak ważna w życiu jest chwila, ta, którą żyjemy, tu i teraz. Dni mijają i tylko od nas samych zależy, czy będziemy chcieli te dni pamiętać. Coelho pisał o sprzedawcach kukurydzy, a ja nie chciałam zostać jednym z nich, żyć by jeść, […]Read Post ›
Kolejna porcja wspomnień z alfabetu: Powrót do Anglii to powrót do nudnej rzeczywistości, a w moim przypadku powrót do bycia służącą. Jak inaczej mogłam nazwać swoją pracę? Z dnia na dzień coraz mniej mi to odpowiadało. Teresa, którą na początku podziwiałam, całkowicie mi odbrązowiała, okazało się, że nastroje ma bardzo zmienne, a zamiast na pracy, […]Read Post ›
Powrót z Paryża nie obył się bez „przygód”. Był początek 2000 roku, do wejścia Polski do Unii brakowało prawie czterech lat, więc musieliśmy mieć wizy. Moja, studencka była ważna jeszcze pół roku, ale Maciej od kilku miesięcy był w UK bez wizy, całkowicie na czarno. Ten wyjazd do Francji miał się nam też przydać z […]Read Post ›
Zawsze pisałam coś na kształt pamiętnika, ale moje zapiski z tamtych czasów są bardzo niekompletne. Mało w nich faktów, a za dużo filozoficzno-religijnych rozważań. Moja dusza była w rozpadzie. Zastanawiałam się czy bóg istnieje, czy istnieje miłość, szczęście i przede wszystkim, po co żyjemy. Błąkałam się jak po omacku szukając jakiegoś światełka w tunelu, jakiegoś […]Read Post ›
