Jakiś czas temu postanowiłam, że nie będę więcej kupować mięsa w supermarketach. Wczoraj usiadłam przed komputerem i zapytałam, jak zwykle wszystkowiedzącego, z zadartym do góry nosem, wujka Google: Gdzie najbliżej mnie jest sklep mięsny, lub sklep farmerski? Kilka farm w Kencie znam, ale są dość daleko od mojego domu i nie zawsze jest mi po drodze. Jakież było moje zdziwienie, gdy okazało się, że najbliższy sklep mięsny znajduje się… na mojej ulicy. Tylko jakieś 300 metrów ode mnie, w stronę centrum miasta. Nie zastanawiając się długo, pomaszerowałam pod wskazany adres.
Z ulicy nie widać, że jest tam sklep. Szereg piętrowych, wiktoriańskich domów formuje się w galerię, z ogródkami lub parkingami od frontu. Gdzieś po środku, jest coś w rodzaju pasażu i trzeba w niego wejść.
Po drugiej stronie znajduje się dziedziniec, a na nim kilka niepozornie wyglądających sklepików, wśród nich mój rzeźnik. Weszłam do środka. Pusto, nikogo nie ma. Całą powierzchnię zajmują zamykane od góry lodówki i zamrażarki, po lewej stronie jest chłodziarka z ladą, z wystawionym na sprzedaż mięsem. Nie śmierdzi, a to już plus. Nie wiedziałam, co chcę kupić, szukałam inspiracji na obiad, dlatego wołowe steki przykuły moją uwagę. Po chwili do sklepu wszedł, starszy, olbrzymich rozmiarów sprzedawca, ubrany na czarno. Zaskoczyło mnie to, bo spodziewałam się raczej kogoś w białym fartuchu. Sprzedawca miło zagadał i oczywiście po akcencie szybko poznał, że nie jestem Angielką. Od razu zaczął mówić wyraźniej, upewniając się kilkakrotnie, że wiem, co kupuję. Ale nie był niegrzeczny, raczej natrętny. Zamówiłam, co miałam zamówić, a gdy on ważył zapytałam czy mogę zapłacić kartą. Nie mogłam, ale wytłumaczył mi, co już wiedziałam, że za rogiem jest spożywczy z bankomatem w środku. Wróciłam po kilku minutach. Mięsko było już zapakowane i czekało na ladzie. Pomyślałam, że kupię jeszcze bekon, do angielskiego śniadania. Sprzedawca uśmiechnął się od ucha do ucha, zaskarbiłam sobie jego łaskę bekonem!
– a tak w zasadzie to skąd jesteś
– z Polski- odpowiedziałam
– z Warsaw?
– nie, z Krakow – stwierdziłam z dumą
– aaa, jak mój sąsiad, mówimy na niego John, bo nie wiemy, jak wymówić jego prawdziwe imię, ale fajny z niego gość.
Uśmiechnęłam się, myśląc, że już od dawna jestem Dee, a nie Dorota, bo to drugie jest zbyt trudne do zapamiętania…
– No, trochę nas do Anglii przyjechało – powiedziałam jakby od niechcenia
– I dobrze i dobrze, takie życie, ja do was nic nie mam, fajni, pracowici jesteście, ja tylko tych z Somalii nie lubię. Sprowadzili się ostatnio na naszą ulicę i pełno ich wszędzie. Inni Afrykanerzy nie są tacy upierdliwi, no może czasami Nigeryjczycy, ale ci z Somalii… No mówię ci, skaranie Boże
– Naprawdę? Aż taki z nimi problem? – Nie bardzo wiedziałam, co mu powiedzieć
– Serio, mówię ci, pluli za moją sąsiadka, taką maleńką starowinką, sama mi powiedziała
Jedyne, co mi przyszło na język, to ojejku…
Zapłaciłam, ile miałam zapłacić, zabrałam mięsko pod pachę i ruszyłam w stronę drzwi.
Wychodząc zaczęłam się zastanawiać, co bym usłyszała, gdybym na przykład była z Somalii…
Co myślicie? Odmówiłby obsłużenia mnie? Czy raczej by powiedział, że do Somalijczyków nic nie ma, ale ci Polacy…
Małe miasteczka Dee 
Anglicy to jednak dziwny naród. Uliczka urocza – bardzo lubię wiktoriańską architekturę miejską w UK.
Gdzieś ostatnio oglądałam zabawkowe makiety sklepów rzeźniczych sprzed wieku (a może i starsze) – aż by się chciało przejść przez ten wjazd i znaleźć taki wiekowy sklep…
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Niestety z dziewiętnastowiecznym sklepikiem, to juz niewiele ma wspólnego. I prawda Anglicy to dziwny naród
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Chyba brytyjski odpowiednik sanepidu nie pozwoliłby na „zabytkowego” rzeźnika 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
W naszych butikach podobnie… Sprzedawcy Niby z usmiechem odpowiednie nacje krytykuja… Ja raczej im nie ufam.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Otóż to. To zaufanie
PolubieniePolubienie
Jak ktoś ma takie podejście, to na każdą nację coś znajdzie, bo na tak liczną populację to Ci podskoczy ktoś z każdego zakątka świata. Nie lubię oceniania ogółu. Jasne, są nieprzyjemni ludzie, wielu a czasem i większość, w każdej nacji. A jednak warto szukać tych dobrych osobników, mogą się trafić wszędzie, a rzadcy są niestety.
PolubieniePolubienie
Dokładnie tak, są ludzie, którzy zawsze do kogoś coś mają. Bardzo nie lubię generalizowania, są źli i dobrzy w każdej nacji
PolubieniePolubienie
chyba bym nie wróciła do takiego sklepu….
PolubieniePolubienie
Tylko, ze to blisko i mięso naprawdę dobre. Mam dylemat
PolubieniePolubienie
No to faktycznie dylemat. Jako mięsożerca chyba bym chodziła….
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Dobre pytanie, przeważnie się tego nie dowiemy…. No chyba, że przypadkiem.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Zdjęcia ładne, ale chyba wybrałbym inny sklep następnym razem…
PolubieniePolubienie
No właśnie nie wiem, co zrobić, bo sklep blisko, mięso dobre. Może dam im jeszcze jedną szansę
PolubieniePolubienie
Wszystkie sklepy z mięsem są straszne…staram się je omijać za wszelką cenę. Ale architektura wiktoriańska również mi się bardzo podoba. Ma klimacik 😉
PolubieniePolubienie
Ciężko to ocenić, bo nie znam gościa prywatnie, ale pamiętam jak mówili nauczyciele w szkole, że ta klasa to jest najgorsza, że się nie uczy itd. A potem przechodziliśmy przez korytarz, rozmawiając z naszymi kolegami i dowiadywaliśmy się, że u nich nauczycielka mówiła to samo 😀
PolubieniePolubienie
A mi się mimo wszystko Anglicy podobają i ta ich monarchia
PolubieniePolubienie
Aniu ja nie generalizuje, wielu Anglików lubię i wielu z nich uważam za moich przyjaciół. Ale są wyjątki i rożne sytuacje… jak wszędzie 😊
PolubieniePolubienie
Fakt, że najważniejsze jest pierwsze wrażenie. Jednak jak mówi pewne porzekadło ” nie oceniaj książki po okładce”, dałabym sobie i temu sprzedawcy szansę..:)
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Tak chyba zrobię, czasami się plecie, co ślina na język przyniesie
PolubieniePolubienie
pewnie to ostatnio.
Ech…zazdroszczę rzeźnika. W Szwecji kupisz mięso wyłącznie w markecie ( nie ma po prostu innych sklepów). Podzielone, zapakowane, w ilości, jaką ktoś tam odgórnie uznał za słuszną. Czyli ok. 900g. Nic, że jesteś samotna i kilogram mięsa to dla ciebie porcja kosmiczna. Nic to, że chcesz upiec, a wtedy z mięsa zostanie orzeszek, nic to, że chcesz zmielić na kotlety a szynka jest za chuda, wszak możesz kupić gotowe mielone…
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Hmmm… wczoraj miałam przyjemność po raz pierwszy zobaczyć film ” Noc na ziemi” i myślę, że historia z Paryża świetnie wpisuje się w Twoją scenkę rodzajową. Tak łatwo generalizować, a tak trudno uświadomić sobie, że przyczepianie naklejek to nic innego jak zwykła stygmatyzacja. A co, gdyby rzeźnik napotkał uprzejmego Somalijczyka, czy odtąd twierdziłby, że wszyscy oni są wspaniali… Życie nie jest czarno białe, ani nawet wołowo-wieprzowe 😉
Ściskam
Dominika
Ps. Te płatki śniegu na Twojej stronie… cudne!!! też takie chce 😀
PolubieniePolubienie
Może Pan po prostu chciał zagadać, a że oniesmielilas go swoim urokiem, to wyszło jak wyszło 😊
PolubieniePolubienie