Małe miasteczko Dee
Spacery po większych i mniejszych miasteczkach świata, widziane moimi oczami. Zapiski z włóczęg i podróży, a czasami obrazki ze zwykłego życia na emigracji.
Z życia wzięte – dłużny obrazek z mojej ulicy
Zdarza się czasami, że zabraknie nam w domu mleka lub chleba. Mnie się to wczoraj przytrafiło. Przeżyliśmy, ale dzisiaj rano dzieci idą do szkoły, a tu nie ma nawet, z czego zrobić kanapek na lunch. Prędko wskoczyłam do samochodu i pojechałam do najbliższego Spar po chleb i mleko. Całe dwie minuty mi to zajęło. Była 7 rano. Zaparkowałam trochę dalej, bo nie było miejsca pod samym sklepem. Idę i słyszę głosy, które od razu skojarzyły mi się z programem, który oglądam od czasu do czasu, i nie dlatego, że spotkałam gwiazdy. Słyszałam taki właśnie dialog:
– Jesteśmy reinforcement officers from High Court, proszę otworzyć drzwi. ( Po naszemu jesteśmy komornikami sądowymi)
Mężczyźni byli spokojni i uprzejmi, żeby nie powiedzieć mili.
– Nic mi nie powiedziano, że macie przyjść, nie otworzę drzwi. – Głos kobiety był bardzo zdenerwowany, na granicy płaczu.
– Mamy nakaz sądu i tak wejdziemy do tego domu. Masz godzinę na spakowanie podręcznych rzeczy, resztę możesz odebrać w ciągu kolejnych siedmiu dni
– Nie otworzę, nie macie prawa
– Niestety prawo jest po naszej stronie. Mamy nakaz eksmisji
– Ale ja nie mam gdzie iść i mam dzieci…
Więcej nie słyszałam, do dotarłam do drzwi sklepu, a głupio było stać i się gapić. Po zrobieniu zakupów, zobaczyłam, że komornicy już nie rozmawiają, jeden dzwonił po policję, a drugi obchodził dom dookoła, szukając innej możliwość wejścia. Wsiadłam do samochodu i odjechałam, rozmyślając.
W piątek oglądając jeden z odcinków tego programu popłakałam się. Komornicy eksmitowali starszego faceta, który stracił pracę po tym jak wylądował w szpitalu z guzem na mózgu i zalegał z czynszem 18 miesięcy. Miał ograniczone zdolności mówienia. Odpowiadał tylko tak, lub nie:
– Jesteś spakowany?
– Tak
– Masz jakąś rodzinę?
– Nie
– Masz przyjaciół, którzy ci pomogą?
– Nie
– Masz gdzie iść?
– Nie
Po czym mężczyzna zarzucił na ramię starą sportową torbę z ciuchami i odszedł w dal, a oni zostali i patrzyli za nim. Wiem , że czasami ludzie oszukują, ściemniają, naciągają i komornik im się należy. Ale czasami… życie to dziwka!
Jakbyście chcieli pooglądać o czym mówię, to tu jest link do programu: http://www.channel5.com/show/cant-pay-well-take-it-away
Jeśli lubisz:
13 comments on “Z życia wzięte – dłużny obrazek z mojej ulicy”
Księga gości
życie bywa prawdziwie okrutne… żal mi ludzi, którzy właściwie w jednej chwili tracą cały dobytek życia …
PolubieniePolubienie
Smutne…
PolubieniePolubienie
Często ludzie wpadają w kłopotu poprzez własną naiwność, nieroztropność, a czasami szczególny zbieg okoliczności sprawia, że dostają baty. Nie masz sprawiedliwości na tym świecie, są tylko interesy.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Będę uparcie bronić komorników! Takie sytuacje to nie ich wina, tylko wina sędziów! Komornik nie decyduje o eksmisji, tylko sąd.. Komornik wykonuje postanowienia sądu. Takie są plusy i minusy naszego systemu. Ludzie wiecznie plują na komorników, a to na sędziów pluć powinni. Z drugiej strony, jeśli ktoś nie oddaje mi moich pieniędzy, które sama zarobiłam to co? Mam sobie darować, bo do kogoś przyjdzie zły komornik? Oczywiście, nie mówię tu o sytuacjach, gdzie ktoś jest schorowany i zapożyczył się w banku na ratowanie swojego życia, to jest zupełnie inna kwestia, która też winą komorników NIE JEST.
PolubieniePolubienie
Ależ ja nawet raz nie napisałam, że to wina komorników. Oni się i na żywo i w programie zachowywali bardzo przyzwoicie. Jedyne co napisałam, to, że życie czasami jest wredne. 😊
PolubieniePolubienie
A ja ten komentarz kierowałam bardzie do ludzi czytających Twój wpis, ponieważ podejrzewam jakie myśli im przyszły do głowy. Takich sytuacji jakie opisujesz jest mnóstwo. Codziennie o nich słyszę, ponieważ mój Jedyny pracuje w kancelarii komorniczej. Szkoda mu tych ludzi, ale co zrobić? Za to, ile jest cwaniaków… ojojoj.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Wszędzie dopada nas jakaś odpowiedzialność zbiorowa. Jesteśmy karani, bo kiedyś ktoś kogoś oszukał i na wszelki wypadek podchodzi się do nas jak do oszustów. Z drugiej strony jak się ze dwa razy na takiego oszusta trafi to światopogląd też się zmienia …
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Tragedia 😦 Tak się nie powinno postępować z ludźmi!
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Okrutne. Jaki trzeba miec charakter by byc komornikiem sadowym. Jakie to prawo, ktore traktuje chorych i biednych w ten sposob…
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Komornicy zabierają tylko długi. Nie okradają. Komornik zabiera coś, kto kiedyś zostało zabrane innemu. Oni wykonują wyroki sądowe, to sędziowie nakazują im eksmitować tych ludzi.
PolubieniePolubienie
Takie przypadki ranią serce, ale prawo jest bezlitosne, a tutaj takich sytuacji jest bez liku. Tylko zastanawiam się, bo przecież ludzie starsi i chorzy mają zapewnioną opiekę i ochronę, a council raczej pomaga im, zapewniając councilowskie mieszkania, nie wyrzucają tak na bruk bez powodu.
Zapytam czy to był Anglik czy imigrant ?
PolubieniePolubienie
Anglik. On miał dofinansowanie, ale za mało na wyżycie. Ja myśle, że council mu pomoże, ale oglądanie tego było smutne.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Jej, nie mam słów. Tylko łzy w oczach…
PolubieniePolubione przez 1 osoba